Ah insanoğlu nasıl sever kendini üstün görmeyi gideceği son durağı bile bile...
Bir insanın diğer insana karşı ne üstünlüğü vardır ki şu dünya da? Birinin özgürlüğü diğerinin esareti üstüne kurulmak zorunda mı?
Samipaşazade Sezai, eskilerden bir rüzgar ve romantizm mevsiminde esmiş. Yalan rüzgarlardan değil gerçek hakiki olanlardan...
Objektif bakalım bizim tarihimiz ne kadar şanlı olsa da kötü yanlarını da az değildi. Farklı milletlerin beraber yaşadığı ve herkese eşit davranılan bir sistem vardı. Lakin kölelik denen insanlık suçu çok normalmiş gibi görünen eylem olarak tarihimizde kara bir lekedir. Hem dinimiz açısından hem de insanlık açısından Osmanlı devletinde kölelik devletin kendi puan hanesinde bazı artılarını götüren büyük bir eksi olmuştur.
Eserimizde ki küçük Çerkez kızının çocukluktan itibaren bütün yaşamının bir hayvan gibi kafeslerde ve esaret altında geçmesi tarihimizin büyük eksinine bir sataşmadır. Sevgisiz ve merhametsiz insanlara eserde yer verilmesi ise o zamanın toplum yapısı ve bu insanlık suçlarına izin veren yönetim hakkında muazzam bir eleştiridir.
Tolstoy ne diyor "İnsan sevgiyle yaşar." insanı kurtaracak yegane şey her zaman saf sevgidir. Çünkü insan yaşadığı şeye ihanet edemez. Çünkü içinde ki sevgi yok olursa geriye sadece ruhsuz bir beden kalır...